Το βραβείο της ανοιχτής παλάμης!!!

Δεύτερη βδομάδα πλημμύρας στο Δέλτα του Έβρου.

   Τα υγρά λιβάδια έγιναν θάλασσες, τα ρηχά γινήκανε βαθιά, η στεριά άφαντη, παντού νερά.

Ο βάλτος σε όλο του το μεγαλείο. Έκπληκτοι, άφωνοι μπροστά στην φοβερή δύναμη της φύσης, ακόμη και οι άνθρωποι που ξέρουν, που γνωρίζουν το Δέλτα, που ζουν εκεί, που έχουν ξαναδεί πλημμυρισμένο τον «Γκιαούρ – αντά»

   Τα πουλιά μετακινούνται περισσότερο τώρα. Τα γνωστά τους «στέκια» είναι πιά πολύ βαθιά και έτσι αναγκάζονται να ψάξουν για καινούργια ρηχότερα.

   Η χαρά του βαλτοκυνηγού!   Η συχνότερες μετακινήσεις των υδρόβιων, σε συνδυασμό με τους δυνατούς νοτιάδες που τα αναγκάζουν να πετούν χαμηλότερα και την ευκαιρία πρόσβασης σe τόπους που χρόνια δεν μπορούσαμε να πάμε, κρέμασαν κάποια παπάκια στις πουλιάστρες.

Για χήνες ούτε λόγος φυσικά. Με είκοσι βαθμούς θερμοκρασία, Γενάρη καιρό, το πλησιέστερο που θα τις δει κάποιος είναι τα διακόσια μέτρα.

Βέβαια…. Υπάρχουν και κάποιοι που τις τουφεκάνε εκεί πάνω… αλλά δε θα καταπιαστώ με αυτούς τους αεραμυνίτες για να μη λερώσω το στόμα μου (και τη στήλη).

   Όσοι, τυχεροί, λοιπόν βρέθηκαν στον Έβρο τον τελευταίο καιρό (έχοντας την απαραίτητη γνώση του χώρου και του τρόπου φυσικά), χαρήκανε κυνήγι, χόρτασαν τουφεκιές, πήραν και παπάκια… όλα καλά. Χαμόγελα ξανά.

   Και ξεχάστηκε, γι΄άλλη μια φορά η μόλις προ εικοσαημέρου περιπέτεια με την, θεσμοθετημένη πιά, ετήσια προσφυγή του κ. Αγγελέτου στο Σ.Τ.Ε. και την ολιγοήμερη απαγόρευση του κυνηγιού.

   Τα αποτελέσματα της απαγόρευσης αυτής φανήκανε όμως στην αγορά του Έβρου. Και φανήκανε για τα καλά.

Ο Παναγιώτης απ΄το Γύθειο πήγε στα Σκόπια φέτος. Ο Στάθης απ΄τη Βέροια κυνήγησε στη Βουλγαρία. Και τα παιδιά απ΄την Κρήτη φύγανε για Σουδάν.

Παρέες που κάθε χρόνο, χρόνια τώρα περνάγανε βδομάδες στον Έβρο…

Καλά τα καταφέρατε λοιπόν κύριοι της ζωοφιλικής, οικολογικής, αντικυνηγετικής υστερίας. Οι Έλληνες κυνηγοί σκότωσαν περισσότερα πουλιά (απ΄αυτά που θέλατε να σώσετε τάχαμου) στις γειτονικές χώρες απ΄ότι θα σκότωναν εδώ. Πουλιά που δε θα φτάσουν ποτέ στη χώρα μας… χάρη στους «σωτήρες» τους.

Μπράβο σας… και του χρόνου… ή μήπως θα ήταν καλή ιδέα μια προσφυγή στο Βουλγάρικο και Σκοπιανό Σ.Τ.Ε.;

Ιδού, πεδίον δόξης λαμπρόν…

Γιώργος Αποστολόπουλος