Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

ποιά νίκη;;;




Καλά κυνήγια συνάδελφοι Κάννες ζεστές και νόστιμα λουκάνικα…
Έχουμε μια κατακαίνουργια ρυθμιστική λοιπόν. Καλορίζικη να ναι..… όμως… εγώ δεν αισθάνομαι κερδισμένος. Χαμένος αισθάνομαι γιατί όλη αυτή η άσκοπη και ανούσια διαδικασία μου στέρησε την ηρεμία, την γαλήνη μου, έχασα ώρες κυνηγιού και ξεκούρασης.
Στέρησε από τον τόπο μου ένα σοβαρό εισόδημα, χρήματα που φύγανε γιά Βουλγαρία και Σκόπια.

Και που θα λείψουν από την Ελληνική επαρχία.
Θα αισθανθώ κερδισμένος όταν το κυνήγι μας θωρακιστεί από νόμους, διατάξεις και διαδικασίες καθαρές, διάφανες και χωρίς παραθυράκια γιά προσφυγές και διωγμούς.

Θα νοιώσω ήσυχος, όταν στις 28 του κάθε Φλεβάρη την ώρα που θα λαδώνω τα όπλα μου, θα είμαι σίγουρος πως το πρωί της 20ης του επόμενου Αύγουστου θα μπορώ να ξημερώσω στη φυλάχτρα, να δώ το ξημέρωμα της έναρξης, το πρώτο τρυγόνι, να ρίξω την πρώτη τουφεκιά, όπως κάθε χρόνο και ο μόνος που θα μπορεί να μου το στερήσει να είναι ο Θεός μου.
Θα νοιώσω νικητής όταν καταφέρω να κάνω τον διπλανό μου να με γνωρίσει, να μάθει ποιος είμαι και τι κάνω εκεί έξω, να διώξω από πάνω μου τη ρετσινιά του φονιά που άλλες φορές αδαείς και άλλες κατευθυνόμενοι άνθρωποι μου κόλλησαν.
Θα αισθανθώ δικαιωμένος όταν δω στις εκλογές του συλλόγου με τα 3000 μέλη να μετριούνται 3000 ψήφοι. Όταν θα δω μια συνομοσπονδία που θα την τρέμουν οι πολιτικοί και τα τριγύρω τους λαμόγια. Μια συνομοσπονδία δυνατή, με ένα πρόεδρο που θα είναι σίγουρος πως με μια του λέξη ένα εκατομμύριο λαού θα βγεί στο δρόμο. Γιατί φίλοι μου το οποιοδήποτε συνδικαλιστικό όργανο το κάνουν δυνατό τα μέλη, όχι το προεδρείο του.

Αλλιώς η νέα ρυθμιστική δεν είναι τίποτα περισσότερο από μιά αναβολή μέχρι να ξαναρχίσουν τα ίδια. Και κάθε χρόνο τα ίδια, και κάθε φορά να μου κόβουν κι από κάτι, μέχρι που να με κάνουν να παρατήσω το κυνήγι ή να βγώ στην παρανομία.

Δεν τέλειωσε ο αγώνας. Τώρα ξεκινάει. Και θα΄ναι μακρύς ο δρόμος.

Το τουφεκάκι σας λοιπόν, λουκάνικο, ψωμί, κρεμμύδι, τσίπουρο και στο βουνό. Κι από μεθαύριο πάλι αγώνα.
Καλά να περάσετε.
Γιώργος Αποστολόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου