Πολλά ακούστηκαν και μεγάλοι καυγάδες ξέσπασαν με αφορμή την εμφάνιση της υπουργού περιβάλλοντος, κατά την ορκωμοσία της, ενώπιον του προέδρου της Δημοκρατίας.
Οι μεν κατηγορούν την κ. Μπιρμπίλη για ασέβεια προς το πρόσωπο του προέδρου και το θεσμό της ορκωμοσίας, επειδή εμφανίστηκε φορώντας «trecking πατούμενο» και κουβαλώντας «εκδρομικό ταγάρι».
Οι άλλοι αντιτάσσουν το επιχείρημα ότι απλά ήταν ο εαυτός της, έτσι ντυνόταν πάντα, και πως είναι παλικαριά αυτό που έκανε.
Εντάξει, αν πάντα έτσι ντυνόταν, αν έτσι πήγαινε σε γάμους, βαφτίσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις, αν έτσι ντυμένη πήγε στη βάφτιση του παιδιού της, τότε δεν υπάρχει ασέβεια.
Αλλού είναι η ασέβεια και τα ψιλοκουτσομπολιά δε μας αφήσανε να τη δούμε σε όλη της την έκταση.
Συχώρα με υπουργέ μου, αλλά είναι ασέβεια όταν αρνείσαι να συναντήσεις έναν κατ΄επανάληψη εκλεγμένο από το λαό εκπρόσωπο του, όταν μάλιστα αυτός είναι βουλευτής του κόμματος που σε διόρισε, επειδή έρχεται –κάνοντας σωστά τη δουλειά του- να σου μεταφέρει τις αντιρρήσεις των πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας στα οικοτερτίπια των πράσινων φίλων σου.
Των πράσινων φίλων σου, που τους βάζεις στο υπουργείο σου από την πίσω πόρτα, τη στιγμή που ο λαός τους αρνήθηκε την είσοδο από την μπροστινή, πριν 50 μόλις μέρες.
Οι γραμματείς των υπουργείων, γενικοί και ειδικοί, όπως και οι σύμβουλοι των υπουργών ασκούν διακυβέρνηση.
Αν ο λαός της Ελλάδας ήθελε να δώσει ένα ποσοστό διακυβέρνησης στους οικολόγους πράσινους θα τους έβαζε στη Βουλή κυρία Μπιρμπίλη. Δεν το έκανε όμως. Παρά το ατέλειωτο «σπρώξιμο» από μέσα ενημέρωσης, μεγαλοδημοσιοβράχους, εταιρείες δημοσκοπήσεων κ.λ.π., οι φίλοι σου δεν τα κατάφεραν. Το πολύ μικρό –σε σχέση με το προβλεπόμενο και προσδοκώμενο- ποσοστό τους, αυτοί που κόπτονται για το περιβάλλον, το πήραν από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Από αυτούς που θεωρούν περιβάλλον το θάλαμο αερίων της Β΄Αθηνών.
Ο κόσμος της επαρχίας, της υπαίθρου, οι άνθρωποι που ζουν όλη τη ζωή τους μέσα στη φύση, τους γύρισε την πλάτη. Αρνήθηκε να τους επιτρέψει τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, κάτι που κάνετε σήμερα οι κυβερνώντες, γράφοντας στα παλιά σας τα παπούτσια το αποτέλεσμα της κάλπης. Αυτό είναι ασέβεια.
Ασέβεια και κουρέλιασμα κάθε έννοιας δημοκρατίας, είναι όταν κουβεντιάζεις για το κυνήγι μόνο με «βαμμένους» αντικυνηγούς, σε ένα τραπέζι από το οποίο απουσιάζει η άλλη άποψη. Ασέβεια απέναντι στους 300.000 νόμιμους Έλληνες κυνηγούς και στους χιλιάδες επαγγελματίες που ζουν απ΄αυτούς. Δεν υπάρχει πόλη χωρίς κυνηγομάγαζο, χωριό χωρίς «καφενείο των κυνηγών». Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα λόγου επειδή μια υπουργός, που δεν είναι καν εκλεγμένη, δεν τους γουστάρει ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Ήδη κάποιοι «σωτήρες του περιβάλλοντος» πανηγυρίζουν εκεί έξω. Πανηγυρίζουν την απαγόρευση του κυνηγιού, πριν καν αυτή υπάρξει. Ξέρουν κάτι υπουργέ μου; (ή μήπως είσαι μόνο υπουργός τους; )
Σας αρέσει δε σας αρέσει, ο Έλληνας είναι κυνηγός, κυρίες μου και κύριοι και να το πάρετε απόφαση. Και είναι ο κυνηγός με τους περισσότερους περιορισμούς στην Ευρώπη. Οποιοσδήποτε περαιτέρω περιορισμός της κυνηγετικής δραστηριότητας θα φέρει οργή και φασαρίες, θα γεννήσει λαθροθήρες, θα προξενήσετε μεγάλη καταστροφή στο περιβάλλον, που θέλετε τάχα μου να προστατέψετε. Δεν αντέχει άλλη δυστυχία η επαρχία. Χόρτασε μιζέρια. Χρόνια τώρα, όλοι οι πολιτικοί την έχετε παραφορτώσει.
Σ΄αυτή την επαρχία, όπου ο κυνηγός είναι ο συγγενής, ο φίλος, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας και όχι κάποιο αιματοβαμμένο τέρας με κοφτερά δόντια και γαμψά νύχια (όπως τον παρουσιάζει ο φανατισμός των ανίδεων και η πράσινη προπαγάνδα στα παιδάκια της μεγαλούπολης). Σ΄αυτή την επαρχία που οι κάτοικοι δεν έχουνε ψωμί κι εσείς τους λέτε να φάνε παντεσπάνι, στην Ελληνική επαρχία όπως εσείς την καταντήσατε, ο ξενοδόχος, ο βενζινάς, ο μπακάλης, ο χασάπης, ο αρτοποιός ο ταβερνιάρης και όλη η αγορά, εκτός από τους φίλους του χειμώνα, τους επισκέπτες - κυνηγούς, θα χάσουν και ένα σοβαρό εισόδημα: τα χρήματα που αφήνουν οι τελευταίοι κατά τις εξορμήσεις τους. Σκέφτεται κανείς τους ανθρώπους αυτούς ή ελλείψει πολιτικού κόστους (μιάς και η υπουργός μας δεν είναι πολιτικός), δε νοιάζεται κανείς;
Ελλείψει πολιτικού κόστους; Δεν είναι ακριβώς έτσι. Κι εδώ γελασμένοι είστε!
Πρωθυπουργέ μου, γιέ του Αντρέα Παπανδρέου, δημοκράτη μου, είναι ασέβεια προς τον λαό σου και είναι σοβαρή έλλειψη δημοκρατίας το «αποφασίζουμε και διορίζουμε». Φέρνει στο νου άλλα «αποφασίζουμε και…» κι είναι νωπές οι μνήμες.
Ο λαός μέσα από την διαδικασία των εκλογών, επέλεξε και σου έδωσε τους άριστους (εκτός αν δεν το πιστεύεις ούτε εσύ) για να φτιάξεις κυβέρνηση. Εξέλεξε και σου έδωσε βουλευτές, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν και λαμπροί επιστήμονες και μορφωμένοι τεχνοκράτες για να διαλέξεις τους υπουργούς σου. Εδώ είναι Ελλάδα. Εδώ δεν ζουν ούτε Δανοί ούτε Σουηδοί. Είναι διαφορετικός ο τρόπος που βλέπουμε και κατανοούμε τα πράγματα, αλλιώς ορίζουμε την ασέβεια, αλλιώς αντιδρούμε σ΄αυτή.
Όταν υπουργοποιείς με το έτσι θέλω οποιονδήποτε, όσο άξιος κι αν είναι, αδικείς τους βουλευτές σου και απαξιώνεις αυτούς που τους έστειλαν στη βουλή.
Αυτό είναι ασέβεια. Και ο Έλληνας τους πολιτικούς που δεν τον σέβονται τους τιμωρεί. Τους στέλνει στην αντιπολίτευση με δέκα μονάδες διαφορά στις επόμενες εκλογές.
Κι αν ακόμα δεχτούμε ότι δεν υπάρχει κάποιος άξιος ανάμεσα στους εκλεγμένους για να επανδρώσει ένα υπουργείο κι αν οι καταστάσεις αναγκάσουν τον πρόεδρο της κυβέρνησης να «προσλάβει» κάποιον για υπουργό, αυτός ο «υπάλληλος – υπουργός» θα πρέπει να είναι υπόδειγμα δημοκρατικής σκέψης, λειτουργίας, διαβούλευσης, φανατικός εραστής της κοινωνικής συναίνεσης. Οι φασιστικοί τρόποι λειτουργίας των πολυεθνικών, των golden boys, και των ξενόφερτων Μ.Κ.Ο. δεν έχουν καμία θέση και καμία ελπίδα στην Ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Η “πράσινη” επενδυτική ορμή των Goldman και των Soros φίλων σας δε θα καρποφορήσει σ΄αυτό τον τόπο. Η περίφημη πράσινη ανάπτυξη που μας μοστράρετε όπου βρεθείτε κι όπου σταθείτε εσείς οι «μοντέρνοι» πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, από εμάς για εμάς. Οι ξένοι –και τα τσιράκια τους- σκέφτονται και λειτουργούν αλλιώς. Δεν τους θέλουμε, δεν έχουν θέση στη ζωή μας.
Και μη βασίζεστε στο κόλπο «ανασχηματίζουμε τον υπουργό – κρατάμε τους νόμους του». Στην περίπτωση του κυνηγιού δεν θα πιάσει. Γιατί το κυνήγι είναι τρόπος ζωής κι όποιος έπαιξε με τον τρόπο ζωής του Έλληνα έχασε….
Θυμάται άραγε κανείς σήμερα το νόμο που απαγόρευε το κοκορέτσι και τη μαγειρίτσα ή τον άλλο νόμο που ήθελε να κλείνουν τα μαγαζιά στις 11; Χαθήκανε, γιατί πήγαιναν κόντρα στις συνήθειες, τις παραδόσεις, τον τρόπο που μας μάθανε οι γονείς μας να ζούμε.
Αιωνία τους η λήθη…
Γιώργος Αποστολόπουλος.
Υ.Γ. : Και πριν με κατηγορήσει κάποιος γιά ασέβεια, ο ενικός είναι της οικειότητας...